返回

第一百一十八章 死岛往事

首页
关灯
护眼
字:
上一页 回目录 下一页 进书架
    第一百一十八章 死岛往事 (第2/3页)

 慕容言感叹道:“是啊,我居然活下来了,那时候成为幸存者仅仅能得到一个馒头,但哪里够吃,到最后饿得不行,就开始吃人肉,甚至是身边那些已经开始腐烂的尸体。”

    “没想到你小子年纪不大,却还有这么一段骇人听闻的故事。”徐荒感叹了几句,随即又问道:“那后来呢?”

    “后来?”慕容言仔细回忆起了当时的情况,继续道:“当时我有一个唯一可以信任的人,那是小女孩,名叫小九,她叫我阿言哥哥。一次偶然的机会,我和小九逃了出来,那是一个下着大雨的夜晚,我们俩躲进了一个山洞,之后在山洞里面发生的事不知道为什么,现在想起来特别模糊。”

    徐荒疑惑道:“模糊,怎么个模糊法?”

    慕容言摇了摇头,说:“我也不知道,反正那段记忆就像是被人蒙上了面纱,变得模糊不清,我依稀记得我在里面好像晕倒了,但越回忆那段记忆就越不清晰,在那山洞里具体发生了什么其实我自己都不知道。”

    徐荒惊讶道:“还有这种怪事,那后来你是怎么逃出来的。”

    慕容言摇了摇头,一脸苦笑无奈道:“其实我也不知道是怎么逃出来的。”

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    书趣阁_

    

    (本章未完,请点击下一页继续阅读)
上一页 回目录 下一页 存书签